پیمان چم اسپید
دولت شاهنشاهی ایران در برابر قدرت های بزرگ جهانی تاب مقاومت نداشت و از مدت ها پیش حضور نیروهای نظامی، متخصصین و مهندسان آلمانی را بهانه کرده بودند. البته شخص شاه ایران از حضور آلمانی ها یا بهتر، ژرمن نژادها بدشان نمی آمد و تصورش در برابر جنگ جهانی دوم این بود که حزب نازی قهرمان خواهد بود و به همین سبب خاطر حضور دوستانش را مکدر نمی کرد. اما بخت و شانس با متحدین نبود و با حضور متفقین در ایران اوضاع به نفع جامعه ی سیاسی متفقین تغییر پیدا نمود. دولت های بریتانیای کبیر، امریکا و شوروی خواستار این بودند که طبق برنامه ی جنگ جهانی باید از طریق خلیج فارس و عمان به شوروی تسلیحات و ادوات جنگی رسانده شود و این مساله برای جهان آنقدر حائز اهمیت بود که قربانی کردن ایران به هر شکلی برایشان مهم نبود. رضا شاه برای ادامه ی تسلسل خانوادگی و ابقای پسر جوانش حاضر بر ترک وطن شد ولی تحت الحفظ نفی بلد شد.
ادامه مطلب ...
ملا علی خان عرب پور در سال چهل و شش هجری شمسی، بمناسبت تاج گذاری شاهنشاه آریامهر محمد رضا شاه پهلوی همراه با دیگر سران عشایر جنوب کشور به تهران دعوت شدند. ایشان به پاس خدمات خود در حوزه ی بویراحمد گرمسیر از شاه مدال افتخار دریافت نمودند.
ملا علی خان عرب پور با تقسیم عادلانه، اجرای صحیح اصلاحات ارضی و تقسیم زمین کشاورزی به مردم لیشتر موجب سکونت دایمی و آغاز یکجا نشینی مردم دهستان لیشتر شد و بعد از آن مردم با کشاورزی و دامداری، کسب و کارشان رونق یافت و همین امر سبب شد که دیگر کوچ نکنند. یکی از سیاست های اصلاحات ارضی در دشت لیشتر این بود که دست چپاولگران برای همیشه کوتاه و مردم تا به امروز با داشتن املاک زراعی و مرتع برای چرای دامشان سکونت کردند و دهستان لیشتر را گسترش دادند [۱۵](جمعیت) [۱۶] [۱۷] با سیاست ملا علی خان در توزیع زمین های کشاورزی بین مردم، موجب تمرکز و سکونت دایمی عرب های لیشتر شد که بعدا روستایی بنام علی آباد لیشتر با بیشترین تعداد خانوار به عنوان مرکز دهستان لیشتر شکل گرفت [۱۸].
کهگیلویه و بویراحمد مانند سایر مناطق ایران، دست به اصلاحات زد و بویراحمد گرمسیر (دشت لیشتر) که تا قبل از اصلاحات ارضی، بوسطه ی فئودال ها و مالکین اداره می شد (توضیح: نظام ارباب رعیتی حاکم بود و مردم را موظف می کردند که به خوانین و کدخدایان بهرۀ مالکانه پرداخت کنند). با رسیدن قوانین اصلاحات ارضی و الغای رژیم ارباب رعیتی، بواسطۀ نمایندگان امور اراضی، منابع طبیعی و جهاد کشاورزی شورایی شش نفره از بین مردم تشکیل شد که ملا علی خان توانست مدیر عامل اصلاحات ارضی در دشت لیشتر شود. دشت لیشتر را بطور رسمی و با دادن سند بین مردم تقسیم نمودند. حدود و ثغور املاک زراعی و مراتع برای دام مربوط به طایفه ها و آبادی ها را با شورایی که از مردم تشکیل شده بودند تقسیم نمودند (اسامی شورای شش نفره و اسناد زراعی مربوط به سال چهل و دو موجود است). زمین ها با اسنادی که مورد تایید نمایندگان دولت شاهنشاهی بود به مردم روستاهای حاضر در دشت لیشتر اهدا و همچنان همان نظم و نسق پا برجاست [۱۴].
شورای اصلاحات ارضی ایران بر اساس ماده ۷ قانون اصلاحی قانون اصلاحات ارضی تشکیل شد. وظایف آن عبارت بود از: